İvrindi’nin yerleşme tarihi M.Ö. 3000-4000 yıllarına kadar uzanmaktadır.

Mysia bölgesi olarak bilinen bölge uzun süre Bergama Krallığı yönetiminde kalmıştır. Daha sonra Roma ve Bizans hakimiyetinde yaşayan bölge 1071 Malazgirt Zaferi’nden sonra büyük gruplar halinde Türk göçlerine sahne olmuştur.

1076 tarihinde Balıkesir ve çevresinin Kutalmışoğlu Süleyman Şah tarafından fethinden sonra Türk egemenliği başlamıştır. Uç Beyi olarak Karesi Beyliğinin ömrü çok kısa sürmüş ve 1345’te Osmanlı Beyliği’ne katıldı.

1923 yılında Osmanlı İmparatorluğu’nun yıkılmasından sonra Türkiye Cumhuriyeti’nin bir ilçesi haline geldi.

Adının nereden geldiği kesin olarak bilinmemekle beraber İvrindi kelimesinin “Aya Rindi” kelimesinden ya da Rumca pınar anlamına gelen “avrandi” kelimesinden geldiği sanılmaktadır.

İsminin Yunan dilinde çevrede sıklıkla görülen bodur bitkilerden geldiği düşünülmektedir.

Yunan ordusunun 26 Ağustos 1922’de başlayıp 30 Ağustos 1922’de meydana gelen genel bozgunu sonucu İvrindi’deki Yunan işgal kuvvetleri 7 Eylül 1922 tarihinde İvrindi’yi boşaltarak Akçay iskelesi yoluyla Anadolu’yu terk etmiştir.

Dadalar deresi, yunan işgali sırasında ilçenin ilk yerleşim yeri olan mevkide yunan güçlerinin, erkeklerin milli mücadelede olmasıyla, savunmasız kalan kadın ve çocukları katletmesinden dolayı dereye dadalar deresi denilmektedir.

Cumhuriyetin ilk yıllarında belde olan İvrindi 2 Ağustos 1944 tarihinde 4642 sayılı Kanun’la ilçe haline gelmiştir .

Yunan ordusunun çekilmesiyle birlikte bölgede bulunan Rumlar gelecek endişesiyle kurtuluş güçlerinden kaçmaya başladılar. Yerel halka tarla ve mallarını satıp Anadolu topraklarını terk ettiler.